Dag Sanne,
tot gisteren had ik een relatie met een man die tourette heeft. Ik had geen idee dat er naast de tics (waar ik geen last van had, het hoorde bij hem) er ook problemen zijn met het aangaan van contact met mensen. Ik heb er in deze 24 uur veel over nagedacht. Ik denk dat hij last heeft van een soort onderwatergevoel. Hij krijgt geen prikkels meer als hij in een aanval zit, zo'n aanval kan bij hem soms dagen duren. Tijdens de aanval is hij afwezig, is met vanalles bezig behalve met de dingen die belangrijk voor hem zijn, hij praat nauwelijks, heeft geen interesse in intimiteit etc. Ben ik bij hem weggegaan omdat hij tourette heeft? Nee, ik hou te veel van hem. Ik kon echter niet meer tegen de afstanden die hij creerde, zomaar uit het niets. Gisteravond werd het mij te veel, na de feestdagen te hebben doorgebracht in een (wat ik nu weet) aanval van tourette waardoor hij emotioneel afwezig was. Ik heb er een beetje vrede mee, ik dacht dat het aan mij lag maar het ligt aan zijn ziekte. Een gesprek met een therapeute voor mensen met Tourette bood mij veel inzicht in zijn ziekbeeld en dat het de ziekte is die dit veroorzaakt, niet de persoon. Hij moet nu op onderzoek gaan om te zien hoe hij er op relationeel gebied mee om wil gaan. Ik hoop dat hij dat doet, toen ik vertrok gisteren was het gevoel van houden van helemaal terug, heel intens en het verdriet groot. Misschien dat een crisis hem een stukje op weg helpt. Ik moet mijzelf voorhouden dat ik hem alleen zou kunnen steunen maar niet helpen op dit gebied. Wat de toekomst brengt, weet ik niet. Jij hebt het ook niet getroffen met het feit dat je vriend zelf problemen heeft. Misschien dat jullie een eigen normaal kunnen vinden met jullie beider problemen. Daar bedoel ik mee, we leven in een wereld waarin je een bepaalde voorwaarden moet voldoen welke dan als normaal bestempeld worden. Dit normale zul je moeilijk kunnen bereiken wat een extra druk legt op jou en je vriend. Misschien dat jullie een manier kunnen vinden die voor jullie werkt (bv een snorkel neerleggen als jij voelt dat je weer onder gaat zodat hij weet waar je bent, als het ware en hij gewaarschuwd is om niet te denken dat jij moeilijk doet maar dat je ziekte weer de kop op steekt. Zoiets). En trek je niets aan van wat men normaal vindt, de meeste mensen zijn niet zo normaal als dat ze je willen doen denken. Heel veel sterkte in jouw relatie! Gabriëlle