Kind van 10 met Tourette, wordt GEK van de tics...

• 

  M

  16-01-2006 16:37

  Accepteren …. ik weet het , het is ontzettend moeilijk.

  Ik ben zelf 25 jaar en heb GTS. Ik weet pas sinds mijn 24 ste dat ik gts heb. Nooit ben ik serieus genomen, de huisarts zei altijd dat het zenuwtics waren. Al van af kinds af aan maak ik geluiden, steek ik mijn tong uit, schud ik met mijn hoofd, benen en armen en ben ik erg dwangmatig. Mijn ouders werden ook gek van me. Met het avond eten moest ik zelfs apart aan een andere tafel eten. Dat deed me veel pijn maar de band met mijn ouders nu is heel sterk. Ze hebben me geaccepteerd zoals ik ben, al hefet het hen jaren gekost. Niet alleen hun,maar ook duurde het jaren voor ik het zelf heb geaccepteerd!

  Hoe moeilijk het ook is, probeer je kind met zijn tics te accepteren. Je zult er spijt van krijgen als je het niet doet! Een kind heeft minder last van tics wanneer het op zijn gemak is en zich veilig en vertrouwd voelt. Ik slik zelf orap, een goed medicijn maar overgaan zal het nooit. Sterkte!
• 

  Tanja

  08-02-2006 13:12

  Ik ben het niet helemaal met M eens. Je kan inderdaad minder tics hebben als je je prettig voelt. Maar het kan ook zijn, dat je tics hebt opgehouden, en ze laat gaan, omdat je je veilig voelt. Nou ben ik zelf een vrouw van bijna 40, maar ik denk dat het bij kinderen ook zo kan werken.

  Accepteren kan heel moeilijk zijn, ik accepteer niet eens mijn eigen tics, dus ik zal het niet van een ander verwachten. Ouders zijn ook maar mensen. Acceptatie is iets wat moet komen, maar ik weet niet hoe ik mijn best zou kunnen doen om iets te accepteren. Praat die mensen nou geen schuldgevoel aan, ouders hebben ook gevoelens…
• 

  mirjam524

  01-02-2007 17:24

  Hai, ik was een beetje aan het surfen, en toen kwam ik hier terecht, en toen las ik jouw stukje over dat je gek wordt van de tics…

  Het gekke is bij mij dat het precies andersom is. Onze zoon heeft dezelfde diagnose als de jouwe, maar ik heb zijn tics, zowel vocaal als motorisch volledig geaccepteerd, en heb juist veel meer moeite met vooral zijn agressie/driftbuien en zijn gedrag.

  Vooral omdat zijn agressie zo explosief is, het komt altijd onverwacht. En die tics, die heeft hij de hele dag door, die horen we vaak niet eens meer…
• 

  Zarew

  10-02-2008 01:21

  De Arabische taal is een communicatiemiddel voor bijna 320 miljoen mensen in 26 landen van Marokko tot Irak, van Syrië tot Somalië, ofwel het gehele Midden-Oosten.

  http://www.flyingway.com/vb/forumdisplay.php?f=16

  Arabisch is de zesde wereldtaal. Het modern standaard Arabisch wordt u op didactische en praktische wijze geleerd d.m.v. lezen, schrijven en spreken. Hierdoor krijgt u ook inzicht in de belangrijkste kenmerken van de grammatica. Met modern standaard Arabisch kunt u zich verstaanbaar maken in alle Arabisch sprekende landen
• 

  Arinka

  22-02-2008 10:13

  Ik heb zelf Tourette en mijn dochters ook. Ik weet dus heel goed hoe ergerlijk het kan zijn. Maar mag ik je er wel op wijzen dat het voor de Touretter zelf ook niet bepaald ene lolletje is om dat allemaal te moeten doen. Die heeft er altijd nog meer last van dan jij. Stap even weg, als je het niet meer trekt, maar ga alsjeblieft niet je ergernissen laten zien. Mijn ouders deden dat continu en ik ben er nu op mijn 36ste nog onzeker van. Omdat ik gewoon niet deugde.
• 

  Arinka

  22-02-2008 10:15

  Ik zie trouwens nu even staan nog dat hij Ritalin slikt. Dat heb ik ook gehad dat middel en maj maj zeg, mijn tics werden zo mogelijk nog 100 keer erger. Wat een rotmiddel !! En blijbaar werkt het dus bij jouw kind ook niet. Stoppen dus en een andere manier zoeken.
• 

  Belinda Janet Aerts

  24-02-2008 19:00

  Bericht verwijderd door moderator.

  Reden: In opdracht van plaatser.
• 

  Melleke mv 3.

  25-02-2008 23:06

  Mijn eerste post is al van heeel lang geleden. Inmiddels is mijn zoon 12 en slikt hij geen ritalin meer. Hij heeft nog wel medicijnen tegen zijn tics gekregen(clonidine), maar die hielpen niet. Eerlijk gezegd kan ik nog steeds niet met zijn tics omgaan. Ik probeer ze uit alle macht te negeren, maar het lukt niet altijd. Hij praat zo enorm snel dat als hij iets vertelt we hem niet kunnen volgen waardoor hij dus constant moet herhalen, heel vervelend voor hem. Pasgeleden is hij door een klasgenootje met een hamer geslagen omdat zij zich stoorde aan zijn tics. Ik maak me grote zorgen om zijn toekomst. Hij probeert regelmatig om zijn tics in te houden omdat hij zich schaamt. Mensen kijken naar hem en op school(cluster 4 voortgezet onderwijs) noemen ze hem al buikklopper, hij slaat namelijk op zijn benen en buik. Ik hoop dat hij voelt dat wij van hem houden, en hem nemen zoals hij is. Hopelijk heeft hij daar houvast aan door die boze buitenwereld heen.
• 

  jol

  13-03-2008 15:34

  hallo

  ik lees net ff alles mee

  ik heb een zoon van 7 met enorm veel tics zowelbewegingen als geluiden echt om gek van te worden kan er ook af en toe niet tegen

  dit heeft ie al eenjaar of 3 denk ik zo

  ik ben al eens bij een kinderpsychiater geweest met hem en daar werd binnen 2 keer vastgesteld dat hij adhd heeft toendertijd heb ikme daar bij neergelegd had wel het idee dat het kloptte maar nu twijfel ik zo enorm die tics worden erger en ik weet het niet meer

  mijn vraag aan jullie is welke weg ik het beste kan bewandelen om er achter te komen of mijn zoon ook gilles de la tourette heeft zodat ik het kan accepteren nu denk ik af en toe dat ie het doet om aandacht te vragen aan de andere kant denk ik dat ie het niet express doet maar ik weet niet meer

  ik hoop dat iemand me kan helpen

  grjolanda
• 

  tanja

  15-04-2008 12:01

  Jolanda, ik zou naar www.tourette.nl gaan, daar vind je een telefoonnummer van de patientenvereniging, als je die belt, kunnen ze je vertellen welke arts bij jou in de buurt verstand heeft van Tourette. Als je dan een afspraak maakt bij die arts, kan hij/zij je vertellen of je zoon Tourette heeft.

  Heb je een filmcamera?? Misschien een idee om van te voren filmpjes te maken van je zoon als hij tict, soms laten kinderen niets zien als ze eenmaal bij een dokter zijn,

  Ik wens je heel veel succes!!

  Tanja