Beste allemaal,
Ik heb vorige week te horen gekregen dat mijn zoon, 11 jaar GTS heeft.
Het was een opluchting.
Na 7 jaar knokken en zoeken is nu eindelijk duidelijk wat er aan de hand is. Naast GTS heeft hij ook Asperger, ADHD en OCS.
Natuurlijk word ik soms horendol van geluiden en bewegingen maar ik werd gekker van de hulpverlening….Ik roep al vanaf zijn derde jaar dat er iets is….en het gaat met golven…soms gaat het goed, soms minder.
Iedereen bedacht wel iets, op school kende ze hem niet. Hij is er goed in onderdrukken…maar thuis komt het er dubbelhard uit.
Hij is ook redelijk explosief…uiteindelijk bedacht men : het ligt aan thuis. Een kind dat alleen thuis problemen veroorzaakt…dat moet aan thuis liggen.
Ik ging er haast in geloven….totdat ik mijn huidige partner leerde kennen en we opnieuw het hulpverleningscircuit ingingen…Samen met hem hebben we uiteindelijk de juiste diagnose en kunnen we weer toekomst kijken…
De meest roerige tijd gaat nog komen, de pubertijd maar door alles wat we nu weten kunnen we de juiste hulp en evt medicatie inschakelen…
Verder wil ik iedereen erop wijzen dat er ook wel leuke dingen zitten aan alles hoor …
* humor
* ADHD zorgt voor veel energie…veel doen in korte tijd
* Asperger zorgt voor gevatte opmerkingen
Ieder kind is uniek….wij zijn een bijzonder gezin met bijzondere kinderen en proberen vooral veel positief te halen uit al die bijzondere kenmerken…
En ja….soms heb je even time-out nodig…zorg ervoor…
Geniet van je kinderen…haal eruit wat er in zit….
Saskia