Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Meer informatie op tourette.startpagina.nl
voor ons is de enige manier om zwanger te worden een donoreitje.
nu hebben wij een donor gevonden.
maar haar volle neef(zus van haar moeder) heeft gilles de la tourette.
heeft zij nu ook een verhoogde kans dat zij het overbrengt?
weet iemand dit.
of is het alleen erfelijk van de ouders.
ik hoop dat iemand mij kan helpen.
groetjes anita
http://www.tourette.nl/content/index.shtml
Hoi, denk dat je beter je vraag kunt stellen op bevenstaande pagina.
Maar ik zal wel antwoorden, hoewel je er denk ik niet veel aan zult hebben.
GTS is erfelijk, daarom zal de kans er zijn dat je kind misschien gts zal krijgen.
Aangezien het in de familie zit.
Maar het betreft hier een neef, dus ik denk dat het wel zal meevallen.
Mag ik jou ook een vraag stellen?
Als het antwoord nee is dan gewoon niet antwoorden, word persoonlijk namelijk.
Als het wel zo is dat jouw kindje dan verhoogt kans op GTS krijgt, ga je er dan nog mee door?
Ik val je niet aan of zo hoor, maar ben gewoon benieuwd.
Mijn zoon van 10 heeft GTS, en ik ken niemand die het heeft.
Groetjes,
sandra
Hoi Sandra,
Ik heb een poosje getwijfeld of ik zou reageren…het is mijn topic niet…maar misschien heb je wat aan mijn antwoord….
Ik heb nu zelf een zoontje van 3 met autisme, adhd en vermoedelijk ook tourette….Na hem nog twee kids gekregen en de jongste van een half jaar laat nu al erg veel kenmerken van oa autisme zien….Toch zijn ze allemaal een bewuste keuze en voel ik me gezegend met mijn 3 kids. Erfelijk, tja het kan….maar dan nog? Ik weet nu…het geeft veel meer zorgen, angsten en pijn; maar het geeft ook zoeel moois…snap je?
Dus tja…het kan erfelijk zijn….en nu we drie kids hebben moet ik wel zeggen dat ik voor nu even genoeg kids heb; het is wel erg veel…en ook erg veel zorgen enzo.
Beanwtoord ik daarmee je vraag een beetje?
Lieve groeten, natas
Mijn oudste zoon heeft ook Tourette , PDD-NOS en ADHD.
Ik weet dat het erfelijk is, en ik zie in mijn jongste ook een heleboel dingen van mijn oudste.
Mijn vraag aan anita was niet zozeer of het erfelijk is of niet.
Maar ik wilde gewoon weten of als de donor inderdaad de erfelijkheids factor heeft, of ze er dan nog mee door ging of niet.
Was gewoon erg benieuwd naar de keuze.
Als ik naar mijn zoon kijk zie ik een kind dat plezier heeft in het leven.
Ja, het is soms zwaar en inderdaad, je hebt veel zorgen, pijn en angst om hem.
Maar ik zou het zo weer doen.
Mijn jongens zijn 10 en bijna 7.
Wij hebben een lange en moeilijke weg al achter de rug.
Zijn er pas een jaar geleden achter gekomen wat hij had.
Zijn we 4 jaar mee bezig geweest.
Nu heeft hij medicijnen voor zijn ADHD en gaat het goed.
Maar we hebben jaren lang ruzie gehad om de kleinste dingen.
Ik vroeg me af wat zij zxou doen, omdat zij de keuze heeft.
Groetjes,
sandra
hallo
bedankt voor de reactie.
zelf heb ik ook een kind met adhd ,dus weet hoe moeilijk het soms is.
ik bedoel dan eigenlijk voor haarzelf.
ze heeft het soms zo zwaar als ze weer eens gepest wordt,of als ze weer eens niet mee mag spelen of als ze haar vergeten op een verjaardagspartijtje.
of ik er mee door gaat,tja dat weet ik dus nog niet.
waarschijnlijk is deze donor om andere redenen niet geschikt.
(kan ik niet over uitweiden ivm privacy)
maar mocht ze geschikt zijn dan wil het het wel overwegen.
maar ik ben nog ver af van het beslissen.
ik ga zeker niet over 1 nacht ijs.
mocht ik een beslissing hebben genomen dan laat ik het wel weten.
nogmaals bedankt voor de reacties
ianpieps schreef:
>
> Mijn oudste zoon heeft ook Tourette , PDD-NOS en ADHD.
> Ik weet dat het erfelijk is, en ik zie in mijn jongste ook
> een heleboel dingen van mijn oudste.
> Mijn vraag aan anita was niet zozeer of het erfelijk is of
> niet.
> Maar ik wilde gewoon weten of als de donor inderdaad de
> erfelijkheids factor heeft, of ze er dan nog mee door ging of
> niet.
> Was gewoon erg benieuwd naar de keuze.
> Als ik naar mijn zoon kijk zie ik een kind dat plezier heeft
> in het leven.
> Ja, het is soms zwaar en inderdaad, je hebt veel zorgen, pijn
> en angst om hem.
> Maar ik zou het zo weer doen.
> Mijn jongens zijn 10 en bijna 7.
> Wij hebben een lange en moeilijke weg al achter de rug.
> Zijn er pas een jaar geleden achter gekomen wat hij had.
> Zijn we 4 jaar mee bezig geweest.
> Nu heeft hij medicijnen voor zijn ADHD en gaat het goed.
> Maar we hebben jaren lang ruzie gehad om de kleinste dingen.
>
> Ik vroeg me af wat zij zxou doen, omdat zij de keuze heeft.
>
> Groetjes,
> sandra
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's