Tics

• 

  vonnie

  26-01-2005 00:21

  Hallo ik ben een vrouw van 42 jaar en ik heb al vanaf mijn jeugd last van tics.Doordat ik opmerkingen kreeg toen ik een jaar of 8 was heb ik de uiterlijke tics kunnen verbergen.

  ik heb altijd problemen op school gehad lastig en ongehoorzaam kind werd er altijd gezegt.

  Elke vogeltje zag ik vliegen en ik zat altijd te draaien op mijn stoel.

  Mijn broer herkende het en vertelde dat het Gilles kon zijn, hij telt ook en moet alles voelen en aanraken maar hij heeft het onder controle.

  Naar aanleiding van zijn informatie ben ik eens gaan spitten op internet en wat ik las was zo herkenbaar voor mij.

  Helaas heb ik nu geen controle over mijn tics en word ik er gek van bovendien schaam ik mij rot omdat ik het gevoel heb dat iedereen mij zit aan te staren.

  De tics varieren van alles tellen wat ik zie ondertiteling bij een film knoopjes op een bloese enz. Het vervelende van dit is dat het ook nog eens op een bepaald cijfer moet eindigen anders klopt het niet.Blazen op mijn beide handen,wrijven met mijn vingers,trekken met mijn nek, snuiven en ga zo maar door.Momenteel weet ik geen raad meer met mij zelf omdat het zo'n chaos is in mijn hoofd,ik had altijd wel last van mijn concentratie maar het word steeds erger.

  Mijn huisarts geeft continu aan dat ik depressief ben omdat ik nogal veel heb meegemaakt in mijn jeugd.Ik heb al verscheidende keren aangegeven dat ik niet depresief ben maar dat ik een archief in mijn hoofd heb welk la er steeds opengetrokken word omdat ik van alles opsla.

  Omdat de psychiater van de Riagg dacht dat ik ADHD had had hij mij Ritalin voorgeschreven ik flipte volkomen. En dat van een half tabletje.Alle tics volgde zich in een razend tempo voorbij het was niet meer te stoppen.De huisarts had mij valium ingespoten en het duurde anderhalf uur voordat het ging werken.Helaas heb ik alle tics die ik ook als kind had allemaal na de ritalin in alle hevigheid terug gekregen.

  Gisteren moets ik terug komen op het spreekuur en alweer wilde hij niet naar mijn luisteren omdat ik vermoed dat ik Gilles heb. op de vraag of ik een verwijskaart kon krijgen voor de neuroloog kreeg ik als antwoord dat de psychiater het zelfde is als een neuroloog.En ik krijg geen verwijskaart. Het enigste wat hij geadviseerd heeft is een antidepressiva maar ik wil geen medicijnen meer slikken als ik niet weet of het wel geschikt is,zeker niet na die psychose van afgelopen vrijdag.

  Is er hier iemand die zoiets ook meegemaakt heeft en mij kan adviseren?
• 

  Tanja

  01-02-2005 16:49

  Vonnie!!

  Wat erg. Wat vervelend allemaal!! Ik kan hier niet uit opmaken of je Tourette hebt, of niet, maar het lijkt mij wel.

  Het beste zou je kunnen gaan naar een arts die gespecialiseerd is in Tourette.

  Ben je op www.tourette.nl geweest? Dat is van de stichting Gilles de la Tourette, en daar kennen ze veel artsen die er heel veel van weten. Anti-depressiva kunnen helpen, maar misschien is bij jou nog niet genoeg onderzocht wat je hebt, of niet?

  Als die psychiater jou niet serieus neemt, heb je er misschien niet veel aan.

  Mijn advies: als je echt jezelf herkent in Tourette, en ervan overtuigt bent dat je het hebt, zoek dan een arts die er veel van weet, en laat hem/haar uitzoeken of het inderdaad zo is.

  Ik weet uit ervaring dat alleen al de diagnose je een hoop kan helpen.

  Succes!!!!
• 

  vonnie

  23-02-2005 23:04

  Ik wil toch nog even reageren op mijn oproepje!

  Na dat ik bij de riagg dit bovenstaande verhaal heb verteld hebben ze besloten om mij door te sturen naar een neuroloog.

  De psycholoog weet te weinig van Tourette af en naar aanleiding van de reactie van de Ritalin wat ik geslikt heb wilt hij geen risico meer nemen.

  Eindelijk heb ik iemand gevonden die inziet na ruim 20 jaar vechten bij de regulieren artsen dat ik niet depressief ben maar dat er wellicht wat anders aan de hand is.
• 

  Tanja

  24-02-2005 12:10

  Ga je naar een neuroloog die verstand heeft van Tourette? Dat zou misschien verstandig zijn.

  Ik hoop dat je meer duidelijkheid krijgt, dat je beter weet wat er met je aan de hand is, dat kan echt zoveel schelen, medicijnen of geen medicijnen.

  Sterkte ermee.

  Laat je weten hoe het verder gaat?

  Tanja
• 

  vonnie

  24-02-2005 14:54

  Ja ik ga naar het erasmus in het dijkzigt te rotterdam ik heb begrepen dat zij hier gespecialiceerd in zijn. Zodra ik wat meer weet laat ik het even horen.

  Kan iemand mij misschien vertellen hoe zo'n diagnose gesteld word?
• 

  Tanja

  24-02-2005 17:32

  Ik ben ook bij Dijkzigt geweest, bij een neuroloog, maar die zag de Tourette mooi niet. In Dijkzigt zijn het eerder de psychiaters die meer van Tourette weten. Maar ja, ik heb het dan ook over een aantal jaren geleden, dus misschien is het veranderd. Ik hoop het voor je.

  Toen bij mij de diagnose Tourette werd gesteld, werden er voornamelijk vragenlijsten afgewerkt met: heb je hier wel eens last van, daar van, had je dat ook toen je klein was (ik was al 28) hoe vaak heb je dat, etc Soms lastig omdat je natuurlijk niet altijd lijstjes bijhoudt. Maar ja. Als je iemand mee kan nemen om je te helpen is misschien wel handig, iemand die jou vaak ziet.

  Ik hoop dat je gauw meer duidelijkheid krijgt…
• 

  vonnie

  18-03-2005 17:41

  Hallo Tanja de plannen zijn gewijzigd!

  Op 31 maart a.s heb ik een afspraak in het van Lijenburgziekenhuis.

  groetjes yvonne
• 

  tanja

  19-03-2005 00:04

  Volgens mij hebben ze daar ook veel Tourette-kennis, he?

  Succes!!

  Ik hoop dat je gauw meer duidelijkheid hebt……..
• 

  arie

  27-03-2005 11:58

  als je weer last heb om te tikken, moet je gewoon terug ticcen…dan komt t weer op 0 uit…
• 

  vonnie

  07-04-2005 22:53

  Hallo tanja

  Na een bezoekje aan het lijenburgziekenhuis is er wat ik zelf al verwachte overduidelijk tourette geconstateerd.

  Eindelijk na 20 jaar heb ik erkenning gevonden,ik ben blij dat ik het nooit opgegeven heb en altijd ben blijven doorvechten tegn de huisarts en alle regulieren artsen die mij nooit gelooft hebben.

  Ik ben er nog niet want er komen nog vervolg onderzoeken,maar met dit stukje erkenning krijg ik misschien ook een beetje rust terug.

  groetjes yvonne