Hallo,
Ik was aan het googlen op het onderwerp reizen/emigreren met tourette en kwam deze pagina tegen.
Mijn zoon van 10 jaar heeft ook tourette, adhd, gedragsstoornis. Met hem ben ik vanaf zijn geboorte al zèèr regelmatig op (verre)reis geweest. En dan bedoel ik rondreizen. Hij vind het prachtig en geniet met volle teugen van het reizen en de ontmoetingen met andere kinderen, al vind hij het superspannend om contact met ze te leggen. Nu ben ik me aan het orienteren op eventueel emigreren naar een rustiger oord met meer ruimte om ons heen. Ik merk dat hem en mij dat erg goed doet. Alleen zou ik graag ervaringen lezen over emigreren met kinderen met deze of aanverwante beperking. Is er iemand die uit eigen ervaring kan vertellen of me door kan verwijzen? Met name het onderwijs is voor ons een interessant thema, ik kan helaas geen boeken over deze onderneming vinden.
Vriendelijke groet,
Drissia Chahma
M schreef:
>
> Hallo Ineke.
>
> Een probleemgeval zou ik het ook niet willen noemen. Ik benz
> elf 25 jaar en heb gilles de la tourette. Het zou goed kunnen
> dat Uw zoontje zijn tics bewust of onbewust onderdrukt
> wanneer hij op school is. Op mijn werk, bij familie en
> vrienden onderdruk ik ook mijn tics, ondanks het feit dat
> anderen mij geaccepteerd hebben zoals ik ben. Het is toch een
> soorrt schaamte wat er bij komt kijken. Ben ik thuis of bij
> mijn ouders dan kan ik mij laten gaan en merk ik dat mijn
> tics erger zijn.
> Afgelopen paar jaar heb ik veel gereisd en voor mij had dat
> geen nadelen.Misschien dat de tics (tijdelijk) toenemen,
> mochten jullie gaan emigreren. Niet alleen jullie, maar
> vooral je zoontje moet erg wennen aan een nieuwe omgeving,
> nieuwe reacties enz. Je zoontje op tijd voorbereiden, goed
> vertellen wat er gaat gebeuren is wel erg belangrijk. Mensen
> met tourette hebben graag zelf de regie in handen. Het moet
> op hun manier. Als ze eenmaal goed voor bereid zijn, kun je
> alle kanten met ze op, zelfs emigreren!
>
> Succes, als je wilt reageren, doe dat gerust!
> Groetjes M